Hayatın en güzel anlamıdır paylaşmak...

Zamanı..Dostluğunu...Gülümsemeni...Evini..Sevgini..Bilgini..Fikirlerini...Emeklerini...

Paylaşmak gerek hesap kitap yapmadan, egolara yenik düşmeden, herhangi bir karşılık düşünmeden paylaşmak gerek...

çünkü paylaştıkça çoğalacaktır Sevgiler..!

5 Nisan 2010

Sadece boya yapmam, dikişte dikerim, örgüde örerim!


  • PRENSES KIYAFETİMİZ

Geçen yıl, kızım tam doğum gününden bir gece önce 'Ben doğum günümde prenses gibi olmak istiyorum' diye ağlamaya başladı. Tabi akşamın o saatinden sonra birşey alınabilir mi? Bende döktüm ortaya ne varsa...


 








Bu elbise tamamen dikişsiz ve artık malzemelerden! Üst bölümdeki kumaş, aşağıda göreceğiniz yatak örtüsünden kalma bir parça.Tül de cibinlik yapmak için aldığım ucuz şeylerden. Üzerindeki çiçeklerde metreyle satılan hazır dantellerden, tek tek çiçeklerini kesip ekledim oraya.

Dikişsiz dedim ya gerçekten iğne, iplik kullanmadım. Yapıştırma yöntemiyle yaptım. Hem de öyle kumaş tutkalı falan değil,dekopajda kullandığım tutkalla! Hani kuruyunca şeffaflaşıyor ya, hiç belli bile olmadı.

Etek kısmı üç kat tül. Tülü katlaya katlaya kullandım ki astar derdi olmasın! Dikiş makinası olmayınca, çaresizlik neler yaptırıyor insana.

En sıkıntı veren yeri, sırt bölgesi olmuştu. Onu da şu hazır cırt cırtlardan küçük kareler kesip yapıştırarak hallettim. Kollarının ucu da çok geniş ve çirkin durmuştu. Oraya da bir kaç delik açarak, aynı tülden kestiğim ince bir şeridi deliklerden geçirip, bir güzel fiyonk yapıp  bağladım.

Bir dönem de çok fazla takı yapıp dağıtmıştım. Göğüs kısmındakiler de o günlerden kalan  kum boncuklar. Gerçi biraz dökülmüşler ama olsun. Bir de saç bandı var, elbisenin üzerindeki çiçeklerden yapılmış.

İşin doğrusu bugün kendime 'o gün  iyiki üşenmemişim'  dedirten  bir tasarım oldu bu prenses kıyafeti. Kızımın ertesi gün yani doğum gününde, kreşteki havasını ve mutluluğunu görmüş olsaydınız, kesinlikle bana katılırdınız.




  • TIĞ İŞİ ELBİSE
 Sevgili Tuğçe, elbiseyi burda görünce Dila'nın bu elbise ile bende bir fotoğrafı var dedi ve yolladı.  Teşekkür ederim Tuğçe! Mankeniyle birlikte elbise daha bir güzel duruyor...









Bu elbise  de yine kızıma yaptığım modellerden. Bu elbisede de hiç dikiş yok, Her tarafı tığ ile birleşti. Fotoğraflarda da gördüğünüz gibi, bildiğimiz lila rengi yemeni ve renkli dantel iplikleri kullandım.

Önce kafama göre küçük küçük motifler işledim. Sonra da o motifleri yeşil iplikle zincir çekerek birleştirdim. Sonra da askılarını aynı şekilde ilave ettim.




  • ÇANTAM
Çok severek kullandığım çantam. Yaz geliyor, yine kullanacağım diye çok heyecanlanıyorum.

Merserize ipliklerle yine kafama göre motifler yapıp, zincirle birleştirdim onları. İçine de astar eklenince sarkma da olmadı. 

Askısını ise kullandığım tüm ipliklerden saç örgüsü yaparak ekledim. Yalnız askı esnemesin diye saç örgüsünün etrafını siyah zemin ipiyle sık iğne döndüm. 




Bir de lacivert çıkan bölümler aslında mor. Henüz fotoğraf makinasını tam kullanamadığım için maalesef bazen aksilikler yaşıyorum. Ama siz orayı mor hayal edin!..




  • YATAK ÖRTÜM

Benim yazılarım maalesef çok uzun oluyor. Yaptığım ve paylaşmak istediğim o kadar çok şey var ki!
Ben de aynı tür şeyleri tek sayfada ekleyip, her şey derli toplu dursun istiyorum. Bu blogada eşya muamelesi yapmaya başladım ya, hadi hayırlısı... Ama ben önce düzenler sonra da acayip dağıtırım. İşte burası da daha çok yeni olduğu için bir süre daha böyle gider.

Ve çok sıkıldığım günlerde ortaya çıkmış bir yatak örtüsü. Akşam otururken aklıma geldi, sabah koşarak perdeciye gidip kumaşlarını aldım. Sonrası ise bir facia.

 Dikiş bilmezsin, makinen yok, be kadın sana ne lazım böyle örtü yapmak diye hem söylendim hem de tamamladım. O kumaşları kesip düzgün bir şekilde birleştirene kadar kaç günüm geçti.

Kafamdaki proje kumaşların ortasına nakışlar koymaktı aslında ama dikiş yerleri çok belli olunca ben de dikiş yerlerinin üstünden nakış motifleri işledim.


 






En dış çerçevesindeki boncuklar, annemin çeyizinden kalan tülbent oyaları. Zamanında ben bunları birşey yaparım diye almıştım annemden. Yatak örtüsünde kullandım, el emeği göz nuru onlar, çok kıymetliler benim için.

 


Brezilya nakışı denilen işlemelerin yakından görünüşleri de böyle...













10 yorum :

  1. selam sende benim bloğumu ziyaret edip izleyicim olursan sevinirim

    YanıtlaSil
  2. hepsi çok güzel olmuş ellerine sağlık..benim kızımda prenses olma merakı var... ne yapıcaz bu kızlarla

    YanıtlaSil
  3. İnşallah hâlâ dikiş makinesi almamışsınızdır. Yaratıcılık dye ben buna derim.Hepsi birbirinden güzel olmuş. Ama nakış işinde de çok iyisiniz.
    Devamını merakla bekliyorum.
    Benim kızım da hep ''kabar etek'' isterdi küçükken. Ha bir de Ağrı'da izci olunca beyaz eldiven bulamamıştık. Babamızın fanilalarından birini kesip eldiven dikmiştim ona. Yokluk yarattırıyor:)) Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Kızın mı var derdin var diye boşa söylememiş atalarımız. Ama napalım bu kızların sevimlilikleri tüm kaprislerini kapatıyor.
    Hemen iadeyi ziyarete geliyorum:))

    YanıtlaSil
  5. Merhaba yaratıcılık işte bu bence,harikasınız bayıldım kızınızın elbisesine ve yatak örtünüze.çok sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. ne kadar yeteneklisiniz hepsi birbirinden güzel olmuş, ben de beyaz elbiseden arkadaşımın kızına yapmak istiyorum:)

    YanıtlaSil
  7. 10 parmağında 10 marifet:)))

    YanıtlaSil
  8. Hala dikiş makinam yok:))

    YanıtlaSil
  9. Muhteşem olmuş.Blogunuzu gezdim hayran kaldım.Ben de koltuklarımın kabartma kısımlarına yaprak varak uyguladım.Emeğinize sağlık,sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. ellerinize sağlık hepsi çok güzel olmuş. özellikle tığ işi elbise süper..

    YanıtlaSil